Media:
We staan er mee op en gaan er mee naar bed. Voor de val van de Muur en het IJzeren Gordijn ben ik enkele keren in de DDR geweest. Je realiseert je dan pas hoe een wereld er uitziet zonder een bombardement aan media. Sinds die tijd is er nogal wat aan media bijgekomen. Infobesitas ligt op de loer. Het lijkt mij dat diegene die zich bezighouden met het maken en versturen van de vele vormen van media ook realiseren dat overkill niet denkbeeldig is. Immers, de boodschap moet wel blijven overkomen! Je hebt er als maker van media niets aan als je boodschap de doelgroep niet bereikt. Interessante materie!
Mediasmarties geeft hier aan hoe de ontwikkeling van kinderen in verschillende leeftijdsfasen t.o.v. de media verloopt. Ik vind dat elke professional die werkt met kinderen deze informatie moet kennen. Ook zou de PABO hier iets mee moeten doen. Ik krijg wel eens de indruk dat de PABO dit onderdeel meer zou kunnen uitdiepen.
Onderzoek wijst uit dat, naast ouders en school, de media een grote invloed heeft op de (media)opvoeding van kinderen. Wanneer ouders en school de verantwoordelijkheid naar elkaar (blijven) toespelen en deze niet of nauwelijks oppakken voorzie ik dat de media vrij spel krijgen en misschien al grotendeels hebben.
Ontdekoefeningen:
Mediagebruik in de groep:
Tijdens het geven van een ouderavond over mediawijsheid bespreek ik met het team en ouders de resultaten van de enquête die in de week voorafgaand wordt gehouden onder de kinderen van de bovenbouw. De accenten zijn per school verschillend maar alle onderzoekjes laten zien dat kinderen veel, langdurig en met weinig controle met media bezig zijn.
Wallie-card:
Op Wikipedia wordt deze zakelijke beschrijving van de Wallie-card gegeven.
Mijn Kind Online deed een jaar geleden hier een oproep om ervaringen met dergelijke vormen van betalen te melden en te delen. Ook in het onlangs verschenen rapport Pas op je portemonnee! (oktober 2011) wordt door MKO aandacht besteed aan de mogelijkheden en risico's.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Daarom is het zo belangrijk dat we leren te filteren. Iedereen communiceert zich een slag in de rondte en mogelijkheid tot afstemming is er niet. We zijn bang zaken te missen en reageren maar al te vaak op prikkels. Je ziet het in het gebruik van (smart-)phones in groepen. Bedrijven geven bakken vol geld uit aan social mediacampagnes, in de hoop de gebruikers te bereiken op de plek waar ze vaak vertoeven. Media zetten systemen in om jouw surfervaring te personaliseren en daarin op te vallen. Kijk maar hoe reclames aangepast worden aan je surf en zoekgeschiedenis. Allemaal in de hoop op te vallen en je boodschap over te brengen. Voorheen mopperden we dat we zo vaak niet wisten waar anderen mee bezig waren, nu valt die informatie niet meer op tussen de berg van andere informatie en weten we het nog niet. Je hebt gelijk het is een groot en interessant dilemma.
BeantwoordenVerwijderen